[128] Tove Jansson "Lato Muminków"

Farlig midsommar

Nasza Księgarnia, 2011

Liczba stron: 192

Literatura szwedzka

9/10

Tove Jansson to fińska pisarka szwedzkojęzyczna najbardziej znana jako autorka serii opowiadającej o Muminkach. Studiowała w Sztokholmie i Paryżu, podczas studiów poznała swoją życiową partnerkę Tuulikki Pietila, z którą stworzyła wiele projektów artystycznych. W 1976 roku Tove została odznaczona Orderem Uśmiechu za działania przynoszące radość dzieciom.

Seria ciesząca się w wielu krajach nieustającą popularnością. Świat Muminków to dolina, w której różne tajemnicze postacie - Paszczaki, Ryjek, Włóczykij, Mała Mi - wiodą życie dziwnie podobne do zwykłego, a jednak wypełnione baśnią. Najważniejszym miejscem jest dom Mamusi i Tatusia Muminka: tu każdy może liczyć na pomoc i przyjaźń. 

Tove i Muminki

Pewnego zimowego dnia po przeczytaniu recenzji książki o Tove na jakimś blogu, złapałam się na tym, że nie czytałam jeszcze żadnej z ksiażek o Muminkach mimo że dobrze znam te postacie. Do ostatecznego wybrania się w mury biblioteki nieświadomie skłonił mnie chłopak mówiąc coś o tych sympatycznych towarzyszach dzieciństwa. Tym sposobem z początkiem ferii zimowych wypożyczyłam "Lato Muminków".

Nie wiem dlaczego oczekiwałam sielankowej historyjki. Finalnie otrzymałam bogatą, ciekawą bajkę, nie do końca wesołą. Wszystko kończy się, rzecz jasna, happy - endem lecz w czasie trwania historii spotkałam się nie tylko z radością. Z kart książki biły smutek, strach, zmartwienie, czyli uczucia towarzyszące sympatycznym stworzeniom. Pisarka tak plastycznie opisała te uczucie i emocje, że zadziałało to na mnie wyjątkowo silnie. 

Tove Jansson, tak uwielbiana, operuje wspaniałym językiem przystępnym dzieciom, jednak nie jest on (na całe szczęście) infantylny i ogłupiający, co często ma miejsce w literaturze dziecięcej. Język ten zatem urzeknie także dorosłego czytelnika, więc jest to kolejny niewątpliwy atut tej książki. Ogromnym plusem są też śliczne ilustracje, będące ciekawym dopełnieniem przygód Muminka i ferajny. I jeszcze słowo ode mnie o postaciach - oczywiście, Muminek i jego rodzina są bardzo sympatyczni i nie da się ich nie lubić, ale moimi ulubionymi postaciami są Mała Mi i Włóczykij. Maleńka dziewczynka jak zawsze jest złośliwa, bezpośrednia i marudna, co nie ukrywam, bardzo mi się podoba. Włóczykija lubię za tę cichą melancholię i spokój. 

Tym sposobem za sprawą niewielkiej książeczki w twardej oprawie przeżyłam wspaniałą letnią przygodę w środku zimy. Latem mam zamiar sięgnąć po "Zimę Muminków". Fascynującą powieść polecam dorosłym do czytania dzieciom i samym sobie.

"Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi i jakimi są."